انواع بیماری مقاربتی؛ آشنایی با علائم، تشخیص و روش های درمان
بیماری مقاربتی (Sexually transmitted disease یا STD)، یک نوع بیماری عفونی است که از طریق تماس جنسی فرد بیمار با فرد سالم منتقل می‌شود. بیماری های مقاربتی دارای انواع مختلفی هستند که هر کدام از آنها، علائم مخصوصی دارند. ایدز، زگیل تناسلی، سیفلیس، شانکروئید، کلامیدیا و هرپس نوع یک و دو از جمله رایج ترین بیماری های مقاربتی به شمار می روند. این بیماری‌ها عمدتا از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می‌شوند. کسب اطلاعات جامع و کامل در رابطه با انواع بیماری های مقاربتی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. با شناسایی علائم و نشانه ها می توان به موقع جهت رفع مشکل اقدام نمود. شناخت روش‌های موثر پیشگیری از جمله کاندوم و واکسیناسیون می‌تواند خطر ابتلا به بیماریهای جنسی را به طور قابل توجهی کاهش دهد. در ادامه با ما همراه باشید تا شما عزیزان را با انواع بیماری های مقاربتی، روش های پیشگیری و درمان آنها آشنا نماییم.
بیماری مقاربتی و آشنایی با انواع آن
بیماری مقاربتی دارای انواع مختلفی می باشد. بیماری های مقاربتی از طریق فعالیت جنسی و یا تماس مستقیم پوست به فرد سالم منتقل می شوند. برخی از این بیماری ها دارای علائم خفیفی می باشند و به راحتی قابل درمان هستند. در حالی که برخی دیگر از بیماری های جنسی دارای نشانه های خاصی هستند و منجر به بروز عوارض وخیم در فرد مبتلا می شوند. از جمله رایج ترین بیماری های جنسی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
زگیل تناسلی (HPV)
زگیل تناسلی، التهابی است که به صورت زائده‌های نرم و گوشتی در نواحی حساس بدن مثل ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر می شود. این عارضه می‌تواند باعث ایجاد درد و ناراحتی در افراد مبتلا به این بیماری شود. علت اصلی ابتلا به این بیماری، ویروسی به نام HPV است که از طریق تماس جنسی انتقال می‌یابد. با آگاهی در رابطه با عوامل ایجاد کننده این بیماری می توان به موقع از بروز آن جلوگیری نمود. زگیل تناسلی در مردان و زنان دارای علائم مختلفی می باشد.
بیشتر بخوانید : در رابطه با ویروس سال 1402 و علائم آن چه میدانید؟
سیفلیس
سیفلیس، یکی از انواع بیماری های جنسی می باشد. راه انتقال این بیماری معمولا از طریق نزدیکی با فرد مبتلا یا تماس با زخم سیفلیس است. این بیماری ممکن است در بدن بدون ایجاد علائم تا سال‌ها پنهان باقی بماند. در صورت عدم درمان اصولی سیفلیس می‌تواند عوارض ناگواری برای فرد ایجاد کند. بنابراین تشخیص زودهنگام و درمان صحیح این نوع بیماری مقاربتی بسیار مهم است. ترشحات چرکی، خونریزی و بروز مشکل در دفع از جمله مهمترین علائم بیماری سیفلیس به شمار می روند.
شانکروئید
بیماری مقاربتی شانکروئید، رایج ترین بیماری جنسی است که از طریق باکتری هموفیلوس به فرد سالم منتقل می‌شود. این بیماری عمدتا در مناطقی با شرایط بهداشتی ضعیف دیده می‌شود. علائم اصلی این بیماری، ظهور زخم‌های دردناک و التهاب های شدید در آلت تناسلی زن و مرد است. این زخم‌ها معمولا در ناحیه تناسلی مردانه و زنانه ظاهر می شوند. بیماری مقاربتی شانکروئید در صورت عدم درمان اصولی، ممکن است منجر به عفونت‌های دیگر شود و عوارض جدی را برای فرد به همراه داشته باشد.
کلامیدیا
کلامیدیا، یک بیماری مقاربتی می باشد که راه انتقال آن از طریق باکتری Chlamydia trachomatis است. فرد از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژینال و دهانی می تواند به این بیماری مبتلا شود. همچنین، اگر مادر در حال زایمان مبتلا به عفونت کلامیدیا باشد، ممکن است این بیماری را به نوزاد انتقال دهد. دوره زمانی جهت ظهور علائم بیماری کلامیدیا در فرد حدود 7 تا 12 روز است. در این دوره، ممکن است بیمار هیچ علائم خاصی نداشته باشد، اما می تواند این بیماری را به راحتی به فرد دیگر انتقال دهد. ترشحات بدبو، سوزش و درد هنگام ادرار از جمله علائم این بیماری به شمار می روند. در صورتی که عفونت کلامیدیا از طریق رابطه جنسی مقعدی انتقال یابد، می‌تواند باعث خونریزی و ترشحات مقعدی شود.
روش های پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری مقاربتی
کسب اطلاعات در رابطه با روش های پیشگیری از بیماری مقاربتی، اهمیت زیادی دارد. زیرا کسب اطلاعات درباره بیماریهای جنسی منجر به افزایش آگاهی و سواد جنسی افراد می شود. این امر می تواند در پیشگیری، تشخیص و درمان اصولی بیماری های مقاربتی، نقش مهمی را ایفا کند. یکی از بهترین روش ها جهت پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی، نداشتن رابطه جنسی مکرر با افراد مختلف می باشد. به طور کلی، یک سری اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی وجود دارند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- استفاده از کاندوم به هنگام فعالیت جنسی
- انجام فعالیت جنسی تنها با شریک ثابت و قابل اعتماد
- انجام غربالگری های مورد نیاز
- تزریق واکسن های پیشگیرانه مانند واکسن HPV
- اجتناب از مصرف الکل و مواد مخدر در زمان رابطه
با رعایت این اقدامات می توان تا حد زیادی خطر ابتلا به انواع بیماری مقاربتی را کاهش داد. در ادامه قصد داریم در رابطه با روش های درمان بیماری مقاربتی توضیحات مفیدی را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.
روش های درمان بیماری مقاربتی
در 90 درصد مواقع می توان جهت درمان بیماری مقاربتی، یک سری اقدامات لازم را انجام داد. بیماریهای مقاربتی در بیشتر مواقع، قابل درمان هستند. روش‌های درمان برای هر کدام از بیماریهای مقاربتی متفاوت می باشد. با مراجعه به پزشک و تشخیص دقیق نوع بیماری و شدت آن می توان جهت انتخاب روش مناسب درمان، تصمیم گیری نمود. در زیر به برخی از رایج ترین روش‌های درمان بیماری های مقاربتی اشاره کرده ایم:
- مصرف آنتی بیوتیک: برخی از انواع بیماری مقاربتی از جمله سیفلیس و سوزاک با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها قابل درمان هستند. انتخاب نوع و دوز دقیق آنتی بیوتیک بستگی به شدت بیماری دارد. در این رابطه باید حتما از توصیه های یک پزشک مجرب استفاده نمود. درمان با آنتی بیوتیک، یکی از بهترین روش ها جهت جلوگیری از بازگشت عفونت و انتقال آن به شریک جنسی می باشد.
- داروهای ضد ویروس: برخی بیماریهای مقاربتی از جمله هرپس و اچ آی وی با استفاده از داروهای ضد ویروسی قابل درمان هستند. مصرف داروهای ضد ویروس می‌تواند جهت کنترل علائم بیماری و پیشگیری از بروز آن موثر واقع شود. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که داروهای ضد ویروس بیماری را به طور کامل از بین نمی برند و یا از انتقال آن به دیگران جلوگیری نمی کنند. بنابراین، جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی استفاده از کاندوم یا سایر روش های احتیاطی، الزامی می باشد.
- درمان های موضعی: در برخی موارد که شدت بیماری مقاربتی کم است، می توان از درمان های موضعی استفاده نمود. خارش، التهاب و سوزش در ناحیه تناسلی با استفاده از محصولات مرطوب‌کننده، کرم‌ها و لوسیون‌ها به راحتی درمان می شوند. در برخی شرایط حاد، پزشک با بررسی شدت بیماری مراقبتی، عمل جراحی جهت از بین بردن زائده های گوشتی که بر روی ناحیه تناسلی ایجاد می شوند را توصیه می کند.
در صورت مشکوک بودن به بیماری مقاربتی، حتما به یک پزشک مجرب جهت بررسی وضعیت و شرایط خود مراجعه کنید. درمان بیماری های مقاربتی با توجه به شدت عفونت و وضعیت جسمی بیمار متفاوت می باشد. در برخی از موارد، با استفاده از آنتی بیوتیک ها و داروهای موضعی می توان جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی اقدامات لازم را انجام داد.
