آرتروز گردن در سالمندان از پیشگیری تا درمان

آرتروز گردن در سالمندان یک مشکل شایع استخوانی- مفصلی است که با افزایش سن اتفاق می‌افتد. آرتروز گردن یا سایش مفاصل گردن، شایع‌ترین علت درد گردن در سالمندان است. در این بیماری، غضروف‌های مفصلی که مهره‌های گردنی را به هم متصل می‌کنند، به مرور زمان آسیب می‌بینند و استحکام خود را از دست می‌دهند. این امر باعث التهاب، درد و محدودیت حرکتی در گردن می‌شود. در ادامه به بررسی مفصل این مبحث می‌پردازیم.

آرتروز گردن در چه سنی اتفاق می‌افتد

شیوع آرتروز گردن در سالمندان با افزایش سن رابطه مستقیم دارد، به طوری که در حدود 60 درصد افراد بالای 65 سال و 85 درصد بالای 75 سال دچار این بیماری هستند. عوامل خطرساز متعددی از جمله سابقه خانوادگی، آسیب‌دیدگی‌های قبلی گردن، اضافه وزن، سیگار و شغل‌هایی که نیاز به فعالیت‌های تکراری گردن دارند، بروز آرتروز گردن را افزایش می‌دهند. علائم آرتروز گردن معمولاً به تدریج ظاهر می‌شوند و شامل درد گردن، سفتی عضلات، محدودیت حرکت گردن و صداهای ترق تروق هنگام حرکت است. در مراحل پیشرفته‌تر ممکن است دردهای پراکنده به بازوها هم انتشار یابد. تشخیص با معاینه فیزیکی و تصویربرداری‌هایی مثل ام‌آرآی و ایکس‌ری انجام می‌شود.

درمان آرتروز گردن در افراد سالمند بسته به شدت علائم متفاوت است و ممکن است شامل استراحت، فیزیوتراپی گردن، داروهای ضدالتهابی، روش‌های گرمادرمانی یا حتی جراحی باشد. پیشگیری از طریق کنترل وزن، ورزش‌های مناسب و اجتناب از حرکات تکراری گردن توصیه می‌شود. آرتروز گردن یکی از شایع‌ترین علل ناتوانی در سالمندان است که تأثیر منفی بر کیفیت زندگی آنها می‌گذارد. آگاهی از علائم اولیه و درمان به موقع می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و سلامت و استقلال سالمندان را حفظ نماید. پژوهش‌های بیشتر برای یافتن روش‌های نوین درمانی و کاهش ناتوانی ناشی از این بیماری ضروری به نظر می‌رسد.

علت ایجاد آرتروز گردن در افراد مسن

آرتروز گردن در سالمندان به دلیل آسیب و فرسودگی غضروف‌های مفصلی بین مهره‌های گردن ایجاد می‌شود. این غضروف‌ها وظیفه جذب ضربه و حرکت روان مهره‌ها را بر عهده دارند. در آرتروز، این غضروف‌ها نازک، ترک خورده و فرسوده می‌شوند که منجر به التهاب، درد و محدودیت حرکتی می‌گردد.

علل اصلی آسیب به غضروف‌ها و بروز آرتروز گردن در افراد سالمند عبارتند از:

  • افزایش سن: با افزایش سن، غضروف‌ها قابلیت انعطاف‌پذیری و ترمیم خود را از دست می‌دهند.
  • آسیب‌دیدگی و ضربه: آسیب‌های قبلی و حوادثی مثل تصادفات می‌توانند باعث آسیب غضروفی شوند.
  • استرس مکانیکی: حرکات تکراری و اعمال فشار مداوم بر گردن، غضروف‌ها را تحلیل می‌برد.
  • ژنتیک: برخی عوامل ژنتیکی می‌توانند منجر به تحلیل زودرس غضروف شوند.
  • چاقی: وزن بیش از حد بار مکانیکی اضافی بر مهره‌ها وارد می‌کند.
  • سیگار کشیدن: سیگار باعث التهاب و کاهش جریان خون به غضروف‌ها می‌شود.

شناخت دقیق این عوامل خطرساز برای پیشگیری و درمان موثر آرتروز گردن حائز اهمیت است. پژوهش‌های بیشتری نیز برای درک کامل مکانیسم‌های آسیب غضروفی و راه‌های آن مورد نیاز است.

علائم آرتروز گردن در افراد سالمند

آرتروز گردن معمولاً با علائمی همچون درد گردن، سفتی عضلانی، و محدودیت حرکتی تظاهر می‌کند که البته ممکن است با توجه به محل و شدت آسیب غضروفی، شدت و الگوی علائم متفاوت باشد. درد گردن شایع‌ترین علامت آرتروز گردن است که معمولاً به صورت درد مزمن و کند شروع می‌شود و به مرور زمان شدیدتر می‌گردد. این دردها ممکن است به پشت سر، شانه‌ها و بازوها هم انتشار یابند. درد ممکن است با حرکت گردن تشدید شود. در مراحل پیشرفته‌تر، درد حتی در حالت استراحت نیز وجود دارد. سفتی و محدودیت حرکت گردن از دیگر علائم رایج است. بیماران ممکن است در چرخش گردن به طرفین یا خم و راست کردن گردن مشکل داشته باشند. مفاصل آسیب دیده ممکن است حساسیت و دردناکی در هنگام لمس داشته باشند.

صداهای ترق تروق و خرخر هنگام حرکت گردن نیز رایج است که ناشی از سایش و التهاب مفاصل می‌باشد. سردردهای مکرر ناحیه پس سر و گردن، و همچنین خستگی و ضعف عضلانی در ناحیه گردن و شانه‌ها از دیگر علائمی هستند که ممکن است بیماران آرتروز گردن تجربه کنند. در موارد پیشرفته‌تر، علائم عصبی مثل خواب رفتگی و مورمور شدن دست‌ها نیز ممکن است رخ دهد. بنابراین تشخیص به موقع و درمان علائم برای پیشگیری از پیشرفت بیماری آرتروز گردن در افراد مسن و عوارض آن حائز اهمیت است.

درمان آرتروز گردن

درمان آرتروز گردن در سالمندان معمولاً شامل روش‌های دارویی، فیزیوتراپی، اقدامات حمایتی و در موارد پیشرفته‌تر، جراحی می‌باشد. هدف اصلی درمان، کاهش درد و التهاب، بهبود عملکرد و جلوگیری از پیشرفت بیشتر آسیب‌های مفصلی است. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب تجویز می‌شود. داروهای ضد تشنج عضلانی نیز می‌توانند موثر باشند. تزریق کورتیکواستروئیدها به داخل مفصل گاهی توصیه می‌شود. فیزیوتراپی با تمرینات ویژه، کشش، تحریک الکتریکی عضلات و کار با وسایل کمکی مثل یقه‌های گردنی، باعث افزایش قدرت و انعطاف عضلات گردن می‌شود. استفاده از گرما و سرما برای کاهش درد عضلانی و مفصلی موثر است. روش‌هایی مانند تحریک اعصاب و طب سوزنی نیز در برخی موارد توصیه می‌شود.

در موارد پیشرفته‌تر که درد و محدودیت حرکتی شدید است، جراحی‌هایی مثل جایگذاری دیسک مصنوعی یا استفاده از پیوند ممکن است انجام شود. البته جراحی در سالمندان پرخطر بوده و تنها در صورت عدم پاسخ به سایر درمان‌ها صورت می‌گیرد. در کل، یک رویکرد درمانی مناسب برای آرتروز گردن در سالمندان باید شامل مراقبت‌های حمایتی، کنترل علائم، بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بیمار باشد. انتخاب روش مناسب بستگی به سن بیمار، شدت علائم و وضعیت سلامت کلی فرد دارد. مشاوره با پزشک و فیزیوتراپ برای تعیین بهترین روش درمانی ضروری است.

سخن پایانی

آرتروز گردن در سالمندان یکی از شایع‌ترین اختلالات مفصلی-استخوانی در سالمندان است که با بالا رفتن سن ایجاد می‌شود. علل اصلی آن شامل فرسایش غضروف‌های مفصلی، استرس‌های مکانیکی، آسیب‌دیدگی‌های قبلی و عوامل ژنتیکی و محیطی می‌باشد. این بیماری با درد گردن، محدودیت حرکتی و سفتی عضلانی همراه است که می‌تواند به صورت تدریجی پیشرفت کند. درمان‌های اصلی شامل دارو درمانی، فیزیوتراپی، اقدامات حمایتی و در موارد شدید جراحی می‌باشد. پیشگیری از طریق کنترل عوامل خطر و درمان به موقع برای جلوگیری از پیشرفت بیماری بسیار مهم است. مراقبت‌های مناسب از سالمندان مبتلا به آرتروز گردن می‌تواند به حفظ سلامت و کیفیت زندگی آنها کمک شایانی نماید.

همه چیز درباره خشکی دهان

خشکی دهان یا Xerostomia علامتی است که در نتیجه کمبود بزاق ایجاد می‌شود و علل بالقوه آن می‌تواند از کم آبی، شرایط مزمن زمینه ای و عوارض جانبی برخی درمان‌ها و داروها باشد. شدت خشکی دهان یا علائم Xerostomia از ناراحتی خفیف تا بیماری دهان و دندان قابل توجه است. همچنین می تواند سلامت، رژیم غذایی و کیفیت زندگی بیمار را به خطر بیندازد. خشکی دهان یک بیماری شایع، پیچیده و کمتر شناخته شده که ممکن است با کم کاری غدد بزاقی همراه باشد یا نباشد (یعنی اندازه گیری عینی کاهش جریان بزاق). بزاق مخلوط پیچیده ای از مایعات است. همچنین چندین عملکرد محافظتی از جمله پاکسازی حفره دهان، تسهیل گفتار و بلع و محافظت از بافت‌های دهان (از جمله دندان‌ها) در برابر حمله‌های فیزیکی و میکروبی و حفظ pH خنثی را انجام می‌دهد. کاهش جریان بزاق می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. همچنین می‌تواند احتمال ایجاد پوسیدگی دندان، دمینرالیزاسیون دندان‌ها، حساسیت دندان و یا عفونت‌های مخاطی را افزایش دهد.

علل بالقوه مختلفی از جمله کم آبی بدن، مصرف دارو، سمیت شیمی درمانی و یا پرتودرمانی سر و گردن، بیماری‌های خودایمنی و سایر بیماری‌های مزمن و آسیب عصبی برای خشکی دهان وجود دارد. برآوردهای شیوع خشکی دهان در جمعیت عمومی بسته به تعاریف مورد استفاده شده و تفاوت در نمونه های مورد مطالعه به طور گسترده ای متفاوت است. مطالعات تخمینی، شیوع Xerostomia را از 10 تا 26 درصد در مردان تا 10 تا 33 درصد در زنان گزارش کردند. تقریباً تمام بیماران مبتلا به بیماری شوگرن یا پرتودرمانی برای سرطان سر و گردن دچار Xerostomia می‌شوند. بزاق مخلوطی از ترشحات غدد بزاقی اصلی (یعنی پاروتید، زیر فکی، زیر زبانی) و فرعی است که در مخاط دهان قرار دارند. بزاق شامل 99% آب و کمتر از 1% مواد جامد است. در آن تعدادی الکترولیت (مانند سدیم، پتاسیم، کلسیم، بی کربنات، فسفات) و اجزای آلی (مانند ایمونوگلوبولین ها، پروتئین ها، آنزیم ها، موسین ها) وجود دارد.

علت های خشکی دهان

یک بررسی سیستماتیک در سال 2018 به این نتیجه رسید که داروهای اورولوژیک، داروهای ضد افسردگی و روانگردان با خشکی دهان در افراد مسن مرتبط هستند. مرور سیستماتیک دیگری گزارش داد که 106 دارو از جمله داروهای ضد افسردگی (مانند فلوکستین) و داروهای ضد موسکارینی (مانند، تولترودین برای مثانه بیش فعال) با اختلال عملکرد غدد بزاقی، مرتبط هستند. داروهای بدون نسخه (OTC) و داروهای تجویزی از جمله آنتی هیستامین‌ها (برای آلرژی یا آسم)، داروهای ضد فشار خون، ضد احتقان‌ها، داروهای ضد درد، دیورتیک‌ها، شل کننده های عضلانی و داروهای ضد افسردگی می توانند به تشدید خشکی دهان کمک کنند. رایج ترین انواع داروهایی که باعث اختلال عملکرد بزاق می‌شوند دارای اثرات آنتی کولینرژیک هستند. به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، آنتی هیستامین‌ها، داروهای ضد فشار خون، داروهای ضد تشنج و ضد اسپاسم. به طور کلی، احتمال کاهش میزان جریان بزاق در حضور بسیاری از بیماری‌ها و داروها افزایش می یابد.

 خشک شدن دهان نیز معمولاً به عنوان یک اثر جانبی جزئی همراه با خواب‌آلودگی، سرگیجه و حالت تهوع گزارش می‌شود. اگر بیمارانی که داروهای آنتی کولینرژیک مصرف می‌کنند، بتوانند آنها را در طول روز به جای شب (با اجتناب از علائم شبانه) و در دوزهای منقسم به جای یک دوز بزرگ‌تر استفاده کنند، علائم خشکی دهان ناشی از داروها نیز کاهش می‌یابد. خشک شدن دهان همچنین می‌تواند به دنبال پیوند سلول‌های بنیادی خون ساز باشد. همچنین به عنوان بخشی از پیوند غدد بزاقی در مقابل بیماری میزبان رخ دهد. شیوع خشک شدن دهان نیز در بین افرادی که بیش از چهار داروی تجویزی روزانه مصرف می‌کنند، بیشتر است. یکی دیگر از علت‌های مهم Xerostomia استفاده از الکل و تنباکو، مصرف حشیش یا مصرف بیش از حد کافئین یا غذاهای تند است.

علائم و نشانه‌ها

پروتئین‌ها و موسین‌های بزاقی به روانکاری و پوشش بافت‌های دهان کمک و از مخاط در برابر آسیب‌های شیمیایی، میکروبی و فیزیکی (به عنوان مثال سایش) محافظت می‌کنند. علائم این بیماری نیز ممکن است در شب بدتر شود. زیرا غده بزاق برون ده در طول خواب به کمترین حد خود می‌رسد و این مشکل می تواند با تنفس دهانی تشدید شود.

  • احساس چسبندگی، خشکی یا سوزش در دهان
  • مشکل در جویدن، بلع، چشیدن یا صحبت کردن
  • تغییر طعم یا عدم تحمل غذاها یا نوشیدنی‌های تند، شور یا ترش
  • خشک شدن یا درد گلو
  • زبان خشک و خشن
  • لب های ترک خورده
  • عفونت قارچی دهان (مانند کاندیدیازیس)
  • گرفتگی صدا
  • بوی بد دهان
  • ناتوانی در نگه داشتن پروتزهای مصنوعی یا پروتزهای متحرک نامناسب

درمان خشکی دهان

از اهداف درمان خشکی دهان می‌توان به شناسایی علت‌های احتمالی خشکی، تسکین ناراحتی و پیشگیری اشاره کرد. همچنین دارای عوارضی مانند پوسیدگی دندان و عفونت‌های پریودنتال هستند. بیمارانی که از خشکی دهان شکایت دارند، باید یک تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی دقیق برای تشخیص زودهنگام و شناسایی علل بالقوه زمینه ای داشته باشند. اگر مشخص شود که یک داروی خاص باعث خشک شدن دهان می‌شود، پزشک دوز آن را تنظیم یا داروی دیگری را تجویز می‌کند که احتمال خشکی کمتری داشته باشد. اقدامات تسکین دهنده و پیشگیرانه مختلف، از جمله درمان دارویی با محرک‌های بزاقی، فلوراید موضعی، جایگزین های بزاق و استفاده از آدامس بدون قند/نعناع، ​​ممکن است باعث کاهش این بیماری شود. نمونه هایی از استراتژی‌های مقابله ای برای تسکین خشکی دهان عبارتند از:

  • نوشیدن آب یا نوشیدنی‌های بدون قند و بدون کافئین
  • مکیدن تکه‌های یخ
  • استفاده مکرر از نرم کننده‌های لب (به عنوان مثال، هر دو ساعت یکبار)
  • جویدن آدامس بدون قند یا مکیدن آب نبات بدون قند
  • پرهیز از غذاهای شور یا تند یا غذاهای خشک و سخت
  • اجتناب از غذاهای چسبناک و شیرین
  • اجتناب از مواد محرک مانند الکل، تنباکو و کافئین
  • نوشیدن مایعات در حین غذا
  • توصیه‌های اختصاصی بهداشت دهان و دندان از سوی مؤسسه ملی تحقیقات دندان‌پزشکی
  • حداقل دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید دندان‌ها را به آرامی مسواک بزنید.
  • هر روز نخ دندان بکشید.
  • حداقل دو بار در سال برای ویزیت دندانپزشکی برنامه ریزی کنید.
  • استفاده از ژل فلوراید قوی (0.4٪ فلوراید قلع، 1.1٪ فلوراید سدیم) روزانه برای کمک به جلوگیری از پوسیدگی دندان
  • درمان سریع عفونت‌های قارچی یا باکتریایی دهان
  • استفاده از وارنیش 0.5% فلوراید روی دندان

علت بی اختیاری ادرار در زنان مسن و درمان آن

بی اختیاری ادرار در مردان و زنان در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما در بین زنان و افراد مسن شایع تر است و حدود 30 درصد از زنان مسن و 15 درصد از مردان مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه بی اختیاری ادرار زنان مسن شایع تر است، اما جزو بخش طبیعی روند پیری نیست. بی اختیاری ادرار زنان مسن ممکن است ناگهانی و موقتی (مانند زمانی که فرد دارویی مصرف می‌کند که اثر ادرارآور دارد) یا طولانی مدت (مزمن) باشد. حتی گاهی اوقات بی اختیاری مزمن ادرار ممکن است با موفقیت درمان شود. بی اختیاری ادرار (UI) در واقع از دست دادن تصادفی ادرار است. طبق گزارش انجمن ملی کنترل، بیش از 25 میلیون بزرگسال بی اختیاری ادرار موقت یا مزمن را تجربه می‌کنند. بی اختیاری ادرار (از دست دادن غیرارادی ادرار) در زنان دو برابر شایع تر از مردان است و حداقل از هر 3 زن مسن 1 نفر را مبتلا می‌کند.

این یک مشکل پزشکی است که اغلب قابل درمان است و باید حل شود. بی اختیاری ادرار (UI) می تواند باعث کاهش عزت نفس، تأثیر منفی بر سلامت روانی و جسمی و کیفیت زندگی افراد شود. طبق مطالعه‌ای که بخشی از آن توسط آژانس تحقیقات و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی پشتیبانی می‌شود، زنان سالمندی که دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شوند، اغلب شرم، انزجار، خجالت و فعالیت کمتر در زندگی اجتماعی را تجربه می‌کنند. همه این عوامل می‌توانند منجر به افسردگی شوند. با در نظر گرفتن UI به عنوان یک بیماری با علل زمینه‌ای (هرچند گاهی غیرقابل برگشت)، داروسازان می‌توانند به مدیریت بیماران برای بهبود علائم و به حداقل رساندن عوارض کمک کنند. ادرار طبیعی یک فرآیند پیچیده است که به مثانه برای دفع و ذخیره ادرار و به مجرای ادراری برای بسته و باز شدن نیاز دارد. دفع طبیعی زمانی اتفاق می افتد که انقباض مثانه با شل شدن اسفنکتر مجرای ادرار هماهنگ باشد. ناتوانی در کنترل ادرار به عنوان UI شناخته می‌شود.

انواع بی اختیاری ادرار در زنان مسن

  • بی اختیاری استرسی: بی اختیاری ادرار هنگام فعالیت‌های مختلف یک مشکل بسیار شایع در زنان مسن است و پزشکان این نوع بی اختیاری را مرتبط با استرس می‌دانند.
  • بی اختیاری فوری: هنگامی که زنان میل شدیدی به ادرار کردن و در نگه داشتن ادرار تا رسیدن به دستشویی مشکل دارند، ممکن است دچار بی اختیاری فوری شوند.
  • بی اختیاری مختلط

اگرچه اکثر زنان یک یا نوع دیگری از بی اختیاری را دارند، اما زنان مسن اغلب مبتلا به هر دو نوع می‌شوند. بی اختیاری ادرار به اعتماد به نفس زنان آسیب می‌رساند و در توانایی آنها برای لذت بردن از فعالیت‌های مورد علاقه شان اختلال ایجاد می‌کند. همچنین کیفیت زندگی آنها را کاهش می‌دهد. زنان چندین گزینه برای مدیریت بی اختیاری ادرار خود دارند که در درجه اول شامل درمان دارویی یا غیر دارویی است. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که اکثر زنان علائم خود را با استفاده از مداخلات محافظه کارانه غیر دارویی بهبود می بخشند که این موارد عبارتند از:

  • تمرینات تخصصی عضلات کف لگن برای جلوگیری از بی اختیاری ادرار زنان مسن
  • نرمال کردن وزن (کاهش وزن اضافی)
  • مصرف مایعات
  • تحریک الکتریکی یا مغناطیسی داخل واژن ممکن است به بی اختیاری ادرار زنان مسن کمک کند. با این حال، برخی از زنان از این درمان‌های غیر دارویی بهره نمی‌برند یا نمی‌توانند به این درمان‌ها دسترسی داشته باشند. در این مورد، پزشکان ممکن است استفاده از داروها را برای کمک به مشکلات بی اختیاری پیشنهاد کنند.

دلایل بی اختیاری ادرار زنان سن بالا

  • پیری: با افزایش سن، مثانه و ماهیچه‌های کف لگن ضعیف تر یا بیش از حد فعال می‌شوند، به خصوص در زنانی که بچه دارند. هنگامی که مثانه و این ماهیچه‌ها به طور طبیعی کار نمی‌کنند، ممکن است بدون هشدار شل و باعث نشت ادرار شوند.
  • شرایط پزشکی زمینه ای: برخی از زنان مسن از مشکلات پزشکی رنج می‌برند که به اعصاب کنترل کننده مثانه آسیب می‌رساند. به عنوان مثال می توان به دیابت شیرین، سکته مغزی، بیماری پارکینسون و سایر شرایطی که بر مغز یا اعصاب تأثیر می‌گذارد، اشاره کرد. همچنین مسائل دیگری وجود دارد که می‌تواند بر تحرک سالمندان تأثیر بگذارد (مانند آرتریت یا ضعف)،که دسترسی به موقع به توالت را برای آنها دشوار می‌کند.
  • یبوست: زنان سالمند ممکن است با مشکلات جویدن و بلع مواجه شوند و بنابراین از رژیم غذایی غنی از فیبر مانند میوه‌ها و سبزیجات اجتناب کنند. اینها می‌توانند منجر به یبوست شوند و هنگامی که روده به دلیل یبوست بیش از حد پر است، به مثانه فشار وارد می‌کند و می تواند بر عضلات کف لگن تأثیر بگذارد و باعث نشت غیر ارادی ادرار شود.
  • عفونت ادراری: بی اختیاری ادرار می‌تواند یکی از علائم عفونت‌های دستگاه ادراری باشد که افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند.
  • داروهای فشار خون، داروهای قلب، شل کننده‌های عضلانی و آرام بخش
  • یکی دیگر از دلایل بی اختیاری ادرار زنان سن بالا، بارداری و زایمان واژینال است.

از آنجایی که عوامل مختلفی می توانند در بی اختیاری ادرار زنان پیر نقش داشته باشند، پزشک ابتدا یک تاریخچه پزشکی دقیق می‌گیرد. همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد.

چه گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟

از آنجایی زنان سن بالا بی اختیاری ادرار را تجربه می‌کنند ممکن است از افتادگی اندام لگن یا سایر مشکلات کف لگن نیز رنج ببرند. تیم پزشکی شامل جراح، متخصص زنان و زایمان، فیزیوتراپیست و سایر اعضای تیم مراقبت برنامه درمانی بهینه را تعیین می‌کند.

  • گزینه‌های غیر جراحی: بسته به نوع بی اختیاری ادرار زنان سن بالا، چندین گزینه غیر جراحی در دسترس است.
  • گزینه های جراحی: اگر بی اختیاری ادرار زنان مسن به درمان غیر جراحی پاسخ ندهد یا بی اختیاری بسیار شدید باشد، باید گزینه جراحی در نظر گرفته شود. روش جراحی شامل قرار دادن یک بند نازک و کوچک ساخته شده از مواد مصنوعی یا مش در زیر مجرای ادرار است که مثانه را به بیرون تخلیه می کند. این جراحی کم تهاجمی را می توان به عنوان جراحی یک روزه انجام داد.
  • پزشک همچنین ممکن است برای آرام کردن اسپاسم و فشارهای مثانه یا تزریق کلاژن برای افزایش مقاومت مجرای ادرار، دارو تجویز کند.

غده تیروئید چیست؟‌ از کم کاری تا پرکاری تیروئید و پیشگیری

بدن انسان از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است. هر یک از سلول‌های بدن نقش های گوناگونی در بدن ایفا می‌کنند. عملکرد بخش‌های مختلف بدن جدا از هم نیست و پیکر انسان در ارتباط بین این قسمت‌ها شکل می‌گیرد. سیستم هورمونی یکی از این مسیر‌های ارتباطی در بدن است. سیستم درون ریز بدن از اجزای مختلفی تشکیل شده است؛ که هریک مسئولیت‌های گوناگونی دارند.

در این مقاله قصد داریم شما را با عملکرد غده تیروئید، ناهنجاری و بیماری‌هایی که ممکن است برای آن پیش بیاید آشنا کنیم.

غده تیروئید

برای هماهنگی بین ارگان‌های مختلف در بدن، وجود سیستم‌های اطلاع رسانی و هماهنگ کننده الزامی است. هورمون‌ها بخشی مهمی از این مسیر را تشکیل می‌دهند و پیام‌هایی را در بدن مخابره می‌کنند. غده تیروئید یکی از اعضای پرکاربرد این سیستم است. این غده پروانه‌ای شکل در ناحیه گردن و جلوی نای قرار دارد. ‌تیروئید اندازه چندان بزرگی ندارد؛ ولی با این حال می‌تواند عملکرد بخش‌های مختلف بدن را تنظیم کند. این غده با ترشح هورمون تیروکسین، تنظیم متابولیسم اندام و سلول‌های گوناگون بدن را پیش می‌برد. با ترشح این هورمون، مقدار انرژی که به سلول‌های بدن می‌رسد؛ تنظیم می‌شود.

گاهی اوقات شرایطی پیش می‌آید که عملکرد طبیعی این غده دچار اختلال می‌شود. بروز این مشکلات ممکن است بیماری‌های تیروئیدی را با خود به همراه داشته باشند. وجود مشکل در عملکرد این غده را با انجام آزمایش و بررسی مقادیر هورمون‌های تیروئیدی، می‌توان تشخیص داد.

کم کاری ‌تیروئید

در صورتی که هورمون تیروکسین کم‌تر از مقدار مورد نیاز بدن ترشح شود؛ کم کاریتیروئید اتفاق می‌افتد. در این شرایط متابولیسم سلول‌ها در سرتاسر بدن دچار اختلال می‌شود. کاهش سوخت و ساز در بدن، افزایش وزن و در عین حال خستگی را با خود به همراه می‌آورد. در چنین شرایطی غده تیروئید برای تامین نیاز بدن سعی در تولید هرچه بیشتر هورمون ‌تیرویید دارد.

ناتوانی این غده به مرور زمان بزرگ شدن آن را به همراه می‌آورد. در برخی از افراد مبتلا به کم کاری ‌تیروئید علائم مربوط به گواتر و بزرگ شدن غده تیروئید نیز دیده می‌شود.

نقش کم کاری ‌تیروئید در اضافه وزن و چاقی

تناسب اندام و داشتن وزن مناسب، امروزه به دغدغه افراد زیادی در سرتاسر جهان تبدیل شده است. وجود بیماری‌های مختلف می‌تواند شرایط کلی بدن را تحت تاثیر قرار دهد و آن را مستعد چاقی کند. کم کاری ‌تیروئید نیز یکی از عواملی است که باعث افزایش وزن بدن می‌شود. حین کاهش ترشح هورمون ‌تیرویید، سوخت و ساز بدن نیز کاهش می‌یابد.

کاهش متابولیسم و سوخت و ساز، باعث می‌شود انرژی اضافی در بدن باقی بماند. این انرژی باقی مانده، به صورت چربی در بدن ذخیره می‌شود. در این حالت رژیم غذایی نیز تاثیر زیادی ندارد؛ چرا که بایستی در ابتدا علت مربوط به کم کاری ‌تیروئید درمان شود.

پرکاری ‌تیروئید

در صورتی که هورمون ‌تیروئید بیش از حد نیاز در بدن ترشح شود؛ بیماری پرکاری ‌تیرویید رخ می‌دهد. در این شرایط تنظیم سوخت و ساز بدن به مشکل بر می‌خورد  و سوخت و ساز بدن با سرعت بالایی انجام می‌شود. این حالت حتی خلق و خوی فرد را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و او را بسیار زودرنج و پرخاشگر می‌کند.

یکی از تظاهرات بالینی مهم این بیماری کاهش وزن و در عین حال افزایش ضربان قلب است. فرد برای تامین انرژی بالای سوخت و ساز بدن، تمایل زیادی به خوردن غذا نشان می‌دهد ولی با این حال وزن بسیار کمی دارد. تمایل سلول های بدن به دریافت انرژی بالا رفته؛ که این افراد با خوردن غذای زیاد نیز افزایش وزن چندانی ندارند. از جمله علایم شایع پرکاری ‌تیروئید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ضعف اعصاب و سریع عصبی شدن
  • کاهش وزن
  • ضعف و لرزش در اعضای بدن
  • احساس گرمای شدید در بدن
  • مشکلات بینایی و سوزش چشم
  • قاعدگی نامنظم
راهکار‌های پیشگیری از کم کاری و پرکاری ‌تیروئید

بیماری‌های ‌تیروئیدی ممکن است زمینه‌های ارثی داشته باشند؛ با این حال بیماری قابل پیشگیری است. با کمک تغذیه سالم می‌توان عملکرد ‌تیروئید را تحت کنترل درآورد. وجود مواد مغذی مختلف اعم از روی و سلنیوم می‌تواند عملکرد این غده را متعادل کند. از راه‌های پیشگیری کم کاری و پرکاری تیروئید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

·       رعایت رژیم غذایی مدیترانه‌ای

داشتن یک برنامه غذایی منظم و به دور از مواد التهاب زا می‌تواند شانس ابتلا به بیماری‌های مرتبط با غده تیروئید را کاهش دهد. مصرف برخی از غذاها ممکن است عملکرد‌های سیستم‌های درونی بدن را مختل کند. غذاهای کنسروی و فراوری شده به دلیل داشتن مواد نگهدارنده، فعالیت‌های رادیکال‌های آزاد را در بدن تشدید می‌کنند. رعایت رژیم غذایی مدیترانه ای راهکاری برای مقابله با اثرات مضر مواد غذایی است.

مصرف زیاد سبزیجات و میوه‌ها در این رژیم سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و احتمال بروز التهاب را نیز کاهش می‌دهد. وجود اختلال در مخاط روده و آسیب رسیدن به آن، پاسخ ایمنی ایجاد می‌کند؛ که در نهایت بر روی تیرویید هم تاثیر می‌گذارد.

·       مصرف مکمل‌ها

غده تیروئید برای انجام فعالیت خود در بدن و تولید هورمون به ید نیاز دارد. کمبود ید در بدن می‌تواند تولید هورمون را در این غده با اختلال مواجه کند. در برخی مناطق کوهستانی کمبود ید در افراد دیده می‌شود. برای مقابله با این مسئله به برخی از مواد غذایی همچون نمک، ید اضافه می‌کنند. در صورتی که نیاز بدن رفع نشود؛ با مشورت پزشک، می‎توان از مکمل‌ها نیز استفاده کرد.

 
درمان ‌تیروئید

با توجه به نقش مهم تیرویید در کنترل ارگان‌های مختلف بدن، وجود هرگونه مشکل در آن می‌تواند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. بروز مشکل در غده تیروئیدسوخت و ساز تمامی سلول‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این شرایط حتی ممکن است بیماری‌های دیگری را نیز در بدن ایجاد کند. برای مثال وجود اختلال در عملکرد تیرویید، به سازوکار سیستم بینایی آسیب می‌رساند.

درمان تیروئید برای پیشگیری از بروز اختلال در عملکرد سایر بخش‌های بدن توصیه می‌شود. از راه‌های درمان تیروئید و مشکلات مربوط به آن؛ می توان به موارد نیز اشاره کرد:

  • مصرف مکمل‌ها
  • عمل جراحی
  • روش های رادیواکتیو

آشنایی با انواع غذای مناسب افراد دیابتی

یکی از بیماری های شایع که بخش عمده ای از مردم کشور ایران نیز به آن مبتلا هستند، بیماری دیابت می باشد. همان طور که می دانید، در حال حاضر میلیون ها نفر در کشور ایران از ابتلا به بیماری دیابت رنج می برند. منشا ابتلا به دیابت می تواند شامل عامل های مختلفی مانند ژن، تغذیه و … باشد. برخی از افراد نیز در هنگام تولد دارای دیابت هستند و این بیماری تا سنین بالاتر همراه آن ها خواهند ماند. اگرچه موارد ذکر شده می توانند در افزایش ابتلا به دیابت موثر باشند، اما اصلی ترین عامل در مبتلا شدن یک فرد به این بیماری، تغذیه ناسالم است که امروزه بسیاری از افراد به آن توجه دارند.

همان طور که می دانید، پزشکان و متخصصین فعال در این عرصه نظریات زیادی را در رابطه با غذای مناسب افراد دیابتی ارائه داده اند. بسیاری از افراد با توجه به نکات ذکر شده تلاش می کنند تا از پیشرفت این بیماری جلوگیری کنند. در این بین برخی از افراد نیز وجود دارند که بدون اطلاع داشتن از تغذیه مناسب افراد دیابتی، به مصرف بی رویه تمامی مواد غذایی می پردازند. این مسئله علاوه بر افزایش شدت بیماری دیابت، موجب می شود تا مشکلات بیشتری نیز برای فرد به وجود بیاید. بنابراین پیشنهاد می کنیم تا قبل از هر چیزی اطلاعات مفیدی را در رابطه با این بیماری به دست آورید.

چرا وجود برنامه غذایی، می تواند برای بیماران دیابتی موثر باشد؟

پزشک متخصص اغلب در چنین شرایطی پیشنهاد می کند تا به انجام آزمایشات مربوط به دیابت بپردازید. در صورت تایید شدن ابتلای شما به دیابت، پزشک شما را به متخصص تغذیه ارجاع خواهد داد تا به مصرف غذای مناسب افراد دیابتی بپردازید. نیاز است که بدانید، اصلی ترین دلیل افزایش قند خون در بدن انسان، مصرف مواد غذایی مختلف می باشد. مصرف بی رویه ماده های غذایی گوناگون موجب می شود تا قند خون بدن بالاتر رفته و در نتیجه اتفاقات ناگواری برای شما رخ دهد. در برخی از شرایط نیز خود پزشک با دانسته های خود، به ارائه برنامه غذایی مخصوص افراد دیابتی می پردازد. بنابراین می توان دریافت که کسب اطلاعات لازم در رابطه با برنامه غذایی مخصوص افراد دیابتی، مسئله بسیار مهمی بوده که باید توجه ویژه ای را به آن داشته باشید. لازم به ذکر است که این برنامه غذایی علاوه بر کنترل قند خون بدن شما، می تواند در جلوگیری از سایر بیماری های قلبی و عروقی نیز موثر باشد.

غذای مناسب افراد دیابتی شامل چه مواردی می شود؟

کربوهیدرات سالم مصرف کنید

نیاز است که بدانید، کربوهیدرات ها از عامل های موثر در ابتلای افراد به دیابت شناخته می شوند. وجود کربوهیدرات در بدن انسان لازم و ضروری است. توجه داشته باشید که کربوهیدرات جذب روده های بدن شده و تبدیل به قند خون می شود. با وجود این مسئله که کربوهیدرات نقش موثری را در تولید قند خون دارد، اما می توان با مصرف کربوهیدرات های سالم، خطر ابتلا به دیابت را کاهش داد. با انتخاب کربوهیدرات های سالم، می توان میزان قند خون بدن را کنترل کرد و همچنین از بالا رفتن قند خون بدن جلوگیری نمود. مهم ترین و اصلی ترین کربوهیدرات های سالم شامل میوه ها، حبوباتی مانند عدس و لوبیا، غلات سبوس دار، سبزیجات و برخی مواد لبنی که کم چرب هستند، می شود. نوشیدنی های مختلف، شیرینی، قند، شکر و … از جمله کربوهیدرات های مضری هستند که باید از مصرف آن خودداری کنید.

 

مصرف پروتئین مناسب برای درمان دیابت

به طور کلی، متخصصین تغذیه، بر این باور هستند که برخی از مواد غذایی که محتویات آن ها شامل پروتئین ها نیز می شود، در مهار پرخوری تاثیرات بسیار زیادی را دارند. برای مثال، ماهی، ماست یونانی، گوشت، مرغ، آجیل ها و محصولات غذایی کم چرب، به القای حس سیری به مغز می پردازند. این مسئله موجب می شود تا شما میلی را نسبت به مصرف کربوهیدرات ها نداشته باشید. البته نیاز است که بدانید، کربوهیدرات ها بخش زیادی از مواد غذایی روزانه ما را شامل می شوند. بدین ترتیب شما باید به کاهش مصرف کربوهیدرات در طول روز بپردازید. برای مثال به جای مصرف مربا برای صبحانه، به مصرف تخم و مرغ آب پز بپردازید که سرشار از مواد پروتئینی است. با مصرف تخم و مرغ آب پز حس سیری پذیری بیشتری را نیز خواهید داشت.

در تغذیه مناسب افراد دیابتی از چه مواد غذایی پرهیز شود؟

نیاز است که بدانید، در تغذیه مناسب افراد دیابتی باید از مصرف برخی از منابع غذایی به صورت کامل پرهیز شود. در غیر این صورت امکان به وجود آمدن مشکلات و مریضی های بیشتر برای فرد مبتلا به دیابت، وجود خواهد داشت. اولین مورد، چربی های اشباع و کلسترول ها هستند که در افزایش شدید قند خون و ابتلای شما به دیابت نقش موثری را خواهند داشت. از مصرف روغن حیوانی، کره حیوانی و برخی از پروتئین های پرچرب به شدت خودداری کنید. همچنین پروتئین های پرچرب، جگر، زرده تخم و مرغ و … می تواند در افزایش قند خون بدن تاثیر زیادی را بگذارد. همچنین مصرف سدیم در رژیم دیابتی افراد باید به کمتر از 2300 میلی گرم در طول روز برسد. در صورتی که فرد مبتلا به فشار خون نیز باشد، میزان مصرف سدیم باید کمتر از 2300 میلی گرم شود.

بیشتر بخوانید : انواع رژیم غذایی دنیا

از کدام مواد غذایی استفاده کنیم؟

به طور کلی قبل از مصرف غذای مناسب افراد دیابتی، نیاز است تا حتما با متخصص تغذیه درباره این مسئله صحبت کنید. اکثریت متخصصین تغذیه به شما پیشنهاد می کنند تا در طول روز به مصرف ماده های غذایی مختلف مانند سیب، هویج، کلم بروکلی، سالاد، سبزیجات خام یا پخته و … بپردازید. توجه داشته باشید که امروزه دیابت به چند دسته تقسیم بندی می شود که رژیم غذایی شما نیز باید مطابق با نوع دیابت شما باشد. بنابراین در هنگام دریافت برنامه غذایی افراد دیابتی، سعی کنید تا برنامه ای را مطابق با شرایط خود تهیه کنید. توجه داشته باشید که موارد ذکر شده از اصلی ترین قواعد برای رعایت رژیم غذایی مناسب افراد دیابتی می باشد.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، یک رژیم غذایی مناسب برای افراد دیابتی ضروری است که این رژیم باید حاوی مواد غذایی با شاخص گلایسمی پایین و سرشار از فیبر باشد. این رژیم به کنترل قند خون کمک کرده و از عوارض بلندمدت جلوگیری می‌کند. پیروی از دستورالعمل‌های پزشک تغذیه به بهبود کیفیت زندگی افراد دیابتی کمک خواهد کرد.

 

انواع رژیم غذایی دنیا

رژیم گرفتن در سراسر دنیا به عنوان یک روش محبوب لاغری شناخته می شود. اگرچه رسیدن به وزن ایده آل و تناسب اندام فقط با رژیم گرفتن انجام نمی شود، ولی برای اینکه بتوانید به وزن ایده آل برسید رعایت رژیم غذایی مناسب نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. انواع رژیم غذایی می توانند به شما برای رسیدن به وزن ایده آل و تناسب اندام کمک کنند. در ادامه این مقاله قصد داریم شما را با رژیم های غذایی معروف در دنیا که هر کدام دستورالعمل خاصی دارند، آشنا کنیم.

انواع رژیم غذایی محبوب در دنیا

شاید تصور شما از رژیم غذایی برای کاهش وزن و لاغری، حذف شیرینی و غذاهای پرچرب باشد. اما یک رژیم غذایی اصولی فراتر از این حرف ها است. شما باید برای اینکه رژیم غذایی حرفه ای و مناسب داشته باشید در ابتدا با انواع رژیم غذایی محبوب در دنیا آشنا شوید که هر کدام جزئیات خاص خودشان را دارند. در ادامه مقاله شما را با انواع رژیم های غذایی محبوب در دنیا آشنا می کنیم.

رژیم غذایی کم چرب

شاید برای شما جالب باشد که در یک سبک رژیم غذایی بتوانید میزان چربی بدن خودتان را کاهش دهید. در رژیم غذایی کم چرب فقط می توانید 10 درصد کالری مورد نیاز خود را از چربی تامین کنید و مابقی کالری مورد نیاز روزانه شما باید از طریق مصرف کربوهیدرات، ویتامین ها و مواد معدنی تامین شود. نکته جالب این رژیم غذایی این است که میزان کربوهیدرات مصرفی در آن بسیار زیاد بوده و پروتئین آن نسبتا کم است. این رژیم غذایی برای افرادی که دارای بیماری های قلبی و عروقی هستند و یا در معرض ابتلا به این بیماری ها می باشند، بسیار مفید است. با این حال این رژیم غذایی می تواند باعث کاهش چربی در بدن شما نیز شود. 

رژیم غذایی کتوژنیک

رژیم غذایی کتوژنیک یکی دیگر از انواع رژیم های غذایی محبوب است که خود دارای تنوع زیادی است. اما در کل این رژیم بر پایه محدود کردن مصرف کربوهیدرات مصرفی در طول روز است. هدف اصلی رژیم غذایی کتوژنیک این است که بدن را مجبور به مصرف چربی های اضافه به جای کربوهیدرات کند. به همین خاطر چربی سوزی در این رژیم غذایی با سرعت بیشتری انجام می شود. در این رژیم غذایی مصرف پروتئین و چربی مشکلی ندارد. فقط کافیست که مصرف کربوهیدرات خود را کنترل کنید. این رژیم برای کاهش چربی های خطرناک دور شکم بسیار مفید می باشد.                                  

رژیم فستینگ

یکی از انواع رژیم غذایی محبوب در دنیا که اتفاقا در میان مردم ایران نیز طرفداران بسیار زیادی پیدا کرده است، رژیم فستینگ است. این رژیم غذایی به جای اینکه شما را برای خوردن غذاهای مختلف محدود کند، زمان غذا خوردنتان را محدود خواهد کرد. این رژیم انواع مختلفی دارد که هر کدام بازه زمانی خاصی برای غذا خوردن به شما اختصاص می دهند و یک بازه زمانی متفاوتی نیز برای روزه گرفتن شما در نظر گرفته می شود. این رژیم غذایی می تواند تاثیر زیادی روی کنترل وزن و تثبیت آن داشته باشد. با این حال اگر از آن دسته از افرادی هستید که باید در هر چند ساعت یکبار یک خوراکی بخورید، این رژیم انتخابی خوبی برای شما نیست.

رژیم مدیترانه ای

یکی دیگر از انواع رژیم غذایی سالم که می تواند به کاهش وزن شما کمک کند، رژیم غذایی مدیترانه ای است. شما برای داشتن این رژیم غذایی باید میوه ها، سبزیجات، ماهی و زیتون مصرف کنید. همچنین مصرف گوشت قرمز پرچرب و قندهای صنعتی در این رژیم غذایی با محدودیت خاصی انجام می شود. این رژیم غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 و آنتی اکسیدان های مغذی است که هر کدام می توانند به سلامت سیستم قلب و عروق کمک زیادی کنند. برای کاهش قند خون و کنترل فشار خون، می توانید این رژیم غذایی را داشته باشید.

رژیم پالئو

یکی از انواع رژیم غذایی که می تواند تاثیر زیادی روی کاهش سایز دور کمر داشته باشد، رژیم پالئو است. رژیم غذایی پالئو بر روی مصرف شکر، لبنیات، غلات فرآوری شده حساسیت دارد و اگر این رژیم را رعایت کنید، مجاز به مصرف این ترکیبات نیستید. اما غذاهای مغذی مانند پروتئین بدون چربی، میوه ها، آجیل ها، دانه های مختلف و سبزیجات در این رژیم بسیار محبوب هستند. برخی از مطالعات نشان می دهند که رژیم پالئو می تواند برای لاغری و کاهش وزن موثر باشد. همچنین برای کاهش سایز دور کمر، می توان از این رژیم کمک گرفت.

رژیم غذایی وگان

یکی دیگر از انواع رژیم غذایی محبوب در دنیا، رژیم غذایی وگان یا رژیم سبزیجات است. این رژیم غذایی میزان مصرف پروتئین حیوانی را محدود می کند. به همین خاطر به شما اجازه مصرف گیاه های مختلف داده می شود. در این رژیم غذایی گوشت، لبنیات، تخم مرغ و محصولات حیوانی حذف می شوند. در مقابل آن گیاهان مختلفی که فیبر بالایی دارند و چربی آن ها محدود است، جایگزین چربی ها و پروتئین های حیوانی می شوند.

بهترین نوع رژیم غذایی برای لاغری کدام است؟

احتمالا با شما انواع رژیم غذایی این سوال در ذهن شما ایجاد شده که بهترین نوع رژیم کدام است؟ واقعیت این است که هر یک از رژیم های غذایی می توانند روی لاغری و کاهش وزن تاثیر بسیار زیادی داشته باشند. به شرطی که به دستورالعمل اجرای آن ها دقت داشته باشید و به آن ها پایبند باشید. متاسفانه برخی از افراد در دوره های کوتاه به این رژیم های غذایی عمل می کنند و انتظار معجزه از آن ها دارند. ولی واقعیت این است که یک رژیم زمانی روی کاهش وزن شما موثر است که تا چندین ماه آن را رعایت کنید.

از طرفی برخی از رژیم های غذایی که به شما معرفی کردیم، ممنوعیت های خاصی نیز دارند. به طور مثال ممکن است افرادی که دارای بیماری دیابت هستند، نتوانند یکی از این نوع رژیم ها را رعایت کنند. بهتر است که برای انتخاب بهترین رژیم غذایی برای لاغری با یک متخصص تغذیه مشورت کنید. در این صورت دیگر خیالتان از بابت اثربخشی رژیم روی کاهش وزن خودتان راحت خواهد بود. علاوه بر آن باید برای افزایش اثربخشی رژیم غذایی، ورزش را نیز در برنامه روزانه خودتان قرار دهید.

انواع بیماری مقاربتی؛ آشنایی با علائم، تشخیص و روش های درمان

بیماری مقاربتی (Sexually transmitted disease یا STD)، یک نوع بیماری عفونی است که از طریق تماس جنسی فرد بیمار با فرد سالم منتقل می‌شود. بیماری های مقاربتی دارای انواع مختلفی هستند که هر کدام از آنها، علائم مخصوصی دارند. ایدز، زگیل تناسلی، سیفلیس، شانکروئید، کلامیدیا و هرپس نوع یک و دو از جمله رایج ترین بیماری های مقاربتی به شمار می روند. این بیماری‌ها عمدتا از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می‌شوند. کسب اطلاعات جامع و کامل در رابطه با انواع بیماری های مقاربتی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. با شناسایی علائم و نشانه ها می توان به موقع جهت رفع مشکل اقدام نمود. شناخت روش‌های موثر پیشگیری از جمله کاندوم و واکسیناسیون می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های جنسی را به طور قابل توجهی کاهش دهد. در ادامه با ما همراه باشید تا شما عزیزان را با انواع بیماری های مقاربتی، روش های پیشگیری و درمان آنها آشنا نماییم.

بیماری مقاربتی و آشنایی با انواع آن

بیماری مقاربتی دارای انواع مختلفی می باشد. بیماری های مقاربتی از طریق فعالیت جنسی و یا تماس مستقیم پوست به فرد سالم منتقل می شوند. برخی از این بیماری ها دارای علائم خفیفی می باشند و به راحتی قابل درمان هستند. در حالی که برخی دیگر از بیماری های جنسی دارای نشانه های خاصی هستند و منجر به بروز عوارض وخیم در فرد مبتلا می شوند. از جمله رایج ترین بیماری های جنسی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

زگیل تناسلی (HPV)

زگیل تناسلی، التهابی است که به صورت زائده‌های نرم و گوشتی در نواحی حساس بدن مثل ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر می شود. این عارضه می‌تواند باعث ایجاد درد و ناراحتی در افراد مبتلا به این بیماری شود. علت اصلی ابتلا به این بیماری، ویروسی به نام HPV است که از طریق تماس جنسی انتقال می‌یابد. با آگاهی در رابطه با عوامل ایجاد کننده این بیماری می توان به موقع از بروز آن جلوگیری نمود. زگیل تناسلی در مردان و زنان دارای علائم مختلفی می باشد.

سیفلیس

سیفلیس، یکی از انواع بیماری ‌های جنسی می باشد. راه انتقال این بیماری معمولا از طریق نزدیکی با فرد مبتلا یا تماس با زخم سیفلیس است. این بیماری ممکن است در بدن بدون ایجاد علائم تا سال‌ها پنهان باقی بماند. در صورت عدم درمان اصولی سیفلیس می‌تواند عوارض ناگواری برای فرد ایجاد کند. بنابراین تشخیص زودهنگام و درمان صحیح این نوع بیماری مقاربتی بسیار مهم است. ترشحات چرکی، خونریزی و بروز مشکل در دفع از جمله مهمترین علائم بیماری سیفلیس به شمار می روند.

شانکروئید

بیماری مقاربتی شانکروئید، رایج ترین بیماری جنسی است که از طریق باکتری هموفیلوس به فرد سالم منتقل می‌شود. این بیماری عمدتا در مناطقی با شرایط بهداشتی ضعیف دیده می‌شود. علائم اصلی این بیماری، ظهور زخم‌های دردناک و التهاب های شدید در آلت تناسلی زن و مرد است. این زخم‌ها معمولا در ناحیه تناسلی مردانه و زنانه ظاهر می شوند. بیماری مقاربتی شانکروئید در صورت عدم درمان اصولی، ممکن است منجر به عفونت‌های دیگر شود و عوارض جدی را برای فرد به همراه داشته باشد.

کلامیدیا

کلامیدیا، یک بیماری مقاربتی می باشد که راه انتقال آن از طریق باکتری Chlamydia trachomatis است. فرد از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژینال و دهانی می تواند به این بیماری مبتلا شود. همچنین، اگر مادر در حال زایمان مبتلا به عفونت کلامیدیا باشد، ممکن است این بیماری را به نوزاد انتقال دهد. دوره زمانی جهت ظهور علائم بیماری کلامیدیا در فرد حدود 7 تا 12 روز است. در این دوره، ممکن است بیمار هیچ علائم خاصی نداشته باشد، اما می تواند این بیماری را به راحتی به فرد دیگر انتقال دهد. ترشحات بدبو، سوزش و درد هنگام ادرار از جمله علائم این بیماری به شمار می روند. در صورتی که عفونت کلامیدیا از طریق رابطه جنسی مقعدی انتقال یابد، می‌تواند باعث خونریزی و ترشحات مقعدی شود.

روش های پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری مقاربتی

کسب اطلاعات در رابطه با روش های پیشگیری از بیماری مقاربتی، اهمیت زیادی دارد. زیرا کسب اطلاعات درباره بیماری‌های جنسی منجر به افزایش آگاهی و سواد جنسی افراد می شود. این امر می تواند در پیشگیری، تشخیص و درمان اصولی بیماری های مقاربتی، نقش مهمی را ایفا ‌کند. یکی از بهترین روش ها جهت پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی، نداشتن رابطه جنسی مکرر با افراد مختلف می باشد. به طور کلی، یک سری اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی وجود دارند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:  

  • استفاده از کاندوم به هنگام فعالیت جنسی
  • انجام فعالیت جنسی تنها با شریک ثابت و قابل اعتماد
  • انجام غربالگری های مورد نیاز
  • تزریق واکسن های پیشگیرانه مانند واکسن HPV
  • اجتناب از مصرف الکل و مواد مخدر در زمان رابطه

با رعایت این اقدامات می توان تا حد زیادی خطر ابتلا به انواع بیماری مقاربتی را کاهش داد. در ادامه قصد داریم در رابطه با روش های درمان بیماری مقاربتی توضیحات مفیدی را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

روش های درمان بیماری مقاربتی

در 90 درصد مواقع می توان جهت درمان بیماری مقاربتی، یک سری اقدامات لازم را انجام داد. بیماری‌های مقاربتی در بیشتر مواقع، قابل درمان هستند. روش‌های درمان برای هر کدام از بیماری‌های مقاربتی متفاوت می باشد. با مراجعه به پزشک و تشخیص دقیق نوع بیماری و شدت آن می توان جهت انتخاب روش مناسب درمان، تصمیم گیری نمود. در زیر به برخی از رایج ترین روش‌های درمان بیماری های مقاربتی اشاره کرده ایم:

  • مصرف آنتی‌ بیوتیک‌: برخی از انواع بیماری‌ مقاربتی از جمله سیفلیس و سوزاک با استفاده از آنتی ‌بیوتیک‌ها قابل درمان هستند. انتخاب نوع و دوز دقیق آنتی ‌بیوتیک بستگی به شدت بیماری دارد. در این رابطه باید حتما از توصیه های یک پزشک مجرب استفاده نمود. درمان با آنتی ‌بیوتیک‌، یکی از بهترین روش ها جهت جلوگیری از بازگشت عفونت و انتقال آن به شریک جنسی می باشد.
  • داروهای ضد ویروس‌: برخی بیماری‌های مقاربتی از جمله هرپس و اچ ‌آی ‌وی با استفاده از داروهای ضد ویروسی قابل درمان هستند. مصرف داروهای ضد ویروس می‌تواند جهت کنترل علائم بیماری و پیشگیری از بروز آن موثر واقع شود. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که داروهای ضد ویروس بیماری را به طور کامل از بین نمی برند و یا از انتقال آن به دیگران جلوگیری نمی کنند. بنابراین، جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی استفاده از کاندوم یا سایر روش های احتیاطی، الزامی می باشد.
  • درمان های موضعی: در برخی موارد که شدت بیماری مقاربتی کم است، می توان از درمان های موضعی استفاده نمود. خارش، التهاب و سوزش در ناحیه تناسلی با استفاده از محصولات مرطوب‌کننده، کرم‌ها و لوسیون‌ها به راحتی درمان می شوند. در برخی شرایط حاد، پزشک با بررسی شدت بیماری مراقبتی، عمل جراحی جهت از بین بردن زائده های گوشتی که بر روی ناحیه تناسلی ایجاد می شوند را توصیه می کند.

در صورت مشکوک بودن به بیماری مقاربتی، حتما به یک پزشک مجرب جهت بررسی وضعیت و شرایط خود مراجعه کنید. درمان بیماری های مقاربتی با توجه به شدت عفونت و وضعیت جسمی بیمار متفاوت می باشد. در برخی از موارد، با استفاده از آنتی بیوتیک ها و داروهای موضعی می توان جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی اقدامات لازم را انجام داد.  

در رابطه با ویروس سال 1402 و علائم آن چه میدانید؟

ویروس سال 1402 از جمله نگرانی های مهمی است که باید در رابطه با آن اطلاعات جامعی داشت. بررسی های جدید نشان داده است که این ویروس در سراسر جهان به ویژه در ایران ما در حال گسترش می باشد. همانطور که میدانید، ویروس کرونا طی چند سال اخیر باعث مرگ و میرهای زیادی در سراسر جهان شده است. در حال حاضر، تعداد مبتلایان به این ویروس در برخی از نقاط دنیا در حال افزایش است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که زیرسویه‌های متنوعی از ویروس کرونا به نام‌های XBB, BQ.1, PIROLA و ERIS در جهان وجود دارند. این زیرسویه ها می‌توانند سلامتی انسان را تحت تاثیر قرار دهند. هنوز اطلاعات کاملی در رابطه با علائم و میزان خطرپذیری این زیرسویه‌ها در دسترس نیست. دانشمندان در تلاش هستند تا با بررسی‌های بیشتر بفهمند که آیا این سویه‌ها می‌توانند باعث تشدید بیماری در انسان شوند یا خیر. تا رسیدن به نتایج قطعی باید همچنان در رابطه با عدم ابتلا به این ویروس، احتیاط های لازم را انجام داد.

معرفی سویه های جدید ویروس سال 1402

ویروس سال 1402 شامل سویه های جدیدی از کرونا به نام ‌های EG.5 و BA.2.86 می باشد. این زیر سویه های جدید به نام های پیرولا و اریس نیز معروف می باشند. این زیر سویه ‌ها جهش زیادی نسبت به امیکرون دارند و ممکن است علائم شدیدتری در مقایسه با آن در فرد ایجاد کنند. جالب است بدانید که سازمان بهداشت جهانی هنوز اهمیت خاصی برای این زیرسویه‌ها قائل نشده است. آن چیزی که در رابطه با این زیر سویه ها وجود دارد، سرعت انتشار و مقاومت بالای آنها در مقایسه با ویروس های دیگر می باشد. ویروس کرونا در حال تغییرات زیادی است که امروزه با زیر سویه های جدید و خطرات ناشی از آنها مواجه هستیم. البته به طور کامل نمی توان در رابطه با خطرات ناشی از زیر سویه های جدید ویروس سال 1402، نظر قطعی داد.

سویه های جدید ویروس سال 1402 در کدام کشورها مشاهده شده است؟

زیر سویه جدید ویروس کرونا به نام EG.5 (اریس) در حال گسترش در کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده، ایرلند، چین، ژاپن و بریتانیا می باشد. این ویروس، تاکنون در بیش از 51 کشور دنیا دیده شده است.

آمارها نشان می‌دهند که موارد ابتلا به این ویروس و مراجعات به بیمارستان‌ها روز به روز در حال افزایش است. بیشترین تعداد مراجعات به بیمارستان ها به دلیل ابتلا به ویروس سال 2023 در چین ثبت شده است. دانشمندان عواملی از جمله افزایش دما، استفاده از سیستم‌های تهویه، سفر و تجمعات تابستانی را در گسترش این سویه جدید موثر می‌دانند. الزامات بهداشتی به منظور جلوگیری از انتشار سویه های جدید ویروس کرونا به شدت توصیه می شود.  

البته زیر سویه دیگری از ویروس سال 2023 به نام BA.2.86 (پیرولا) وجود دارد که هم اکنون علائم آن در بیش از 4 کشور دیده شده است. البته هیچ دلیل منطقی در این رابطه وجود ندارد که نشان دهد آیا این سویه می تواند به مانند سویه های قبلی کرونا تهدیدی برای سلامتی انسان باشد یا خیر. در ساختار این زیر سویه، تغییرات زیادی دیده شده که نگرانی دانشمندان را در این رابطه افزایش داده است. برخی از دانشمندان معتقد هستند که ویروس پاییز 1402 می تواند در کشورهایی با وضعیت بهداشتی پایین باعث مرگ و میر تعداد زیادی از افراد شود. البته هنوز شواهد کافی برای ارزیابی دقیق این نظریه وجود ندارد. تحقیقات بیشتری لازم است تا خطرات احتمالی این سویه به طور کامل مشخص شود.

مهمترین علائم این ویروس

ویروس سال 1402 دارای زیر سویه های جدید می باشد. این زیرسویه ها که شامل XBB، EG.5 و BA.2.86 می باشند در خانواده امیکرون قرار می گیرند. به همین خاطر است که برخی از علائم این زیر سویه ها شباهت زیادی با امیکرون دارند. البته یکسری تفاوت ‌ها هم در این رابطه وجود دارد که باید در رابطه با آنها اطلاعات جامعی کسب نمود. یکی از تفاوت‌های مهم بین امیکرون و زیرسویه‌های قبلی این ویروس، کاهش حس بویایی و چشایی در افراد مبتلا است. بر اساس اطلاعات موجود، کاهش حس بویایی و چشایی در افراد مبتلا به امیکرون حدود ۸۰ درصد کمتر از افراد مبتلا به دلتا و سایر زیرسویه‌ها می باشد. همچنین، بررسی ها نشان داده‌اند که گلودرد در افراد مبتلا به امیکرون نسبت به دیگر زیرسویه‌ها حدود ۸ برابر شایع‌تر است. افرادی که مبتلا به سویه های جدید کرونا هستند، گلو درد شدیدی را تجربه می کنند.

علائم امیکرون و زیرسویه‌های جدید کرونا همچنان موضوع تحقیقات و بررسی‌های علمی است. اطلاعات جدیدی در رابطه با علائم ویروس سال 1402 وجود دارد. این اطلاعات نشان می دهند که آبریزش بینی، سردرد، تهوع، عطسه، معده درد و گلودرد شدید از جمله شایع ترین علایم زیر سویه های جدید کرونا می باشند. برای کسب اطلاعات دقیق‌ تر در رابطه با ویژگی ها و علائم ویروس سال 1402، مراجعه به منابع موثق و معتبر ضروری می باشد.

روش های جلوگیری از ابتلا به زیر سویه های جدید ویروس کرونا

جهت جلوگیری از ابتلا به این ویروس، ضروری است که اقدامات ایمنی و پیشگیرانه زیر را انجام دهید:

رعایت فاصله گذاری اجتماعی: حتی الامکان فاصله ‌گذاری اجتماعی به ویژه در مکان‌های شلوغ و بسته را رعایت نمایید.

استفاده از ماسک: همواره از ماسک صورت به ویژه در مکان‌های عمومی و محیط های بسته استفاده نمایید. در مواردی که امکان حفظ فاصله فیزیکی با دیگران وجود ندارد، حتما از ماسک صورت استفاده نمایید.

شستشوی مداوم دست ها‌: به شستشوی منظم و مکرر دست‌ها با آب و صابون اهمیت بدهید. در صورت عدم دسترسی به آب و صابون، بهتر است که از محلول‌های ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.

استفاده از الکل: در صورت عدم فراهم شدن شرایط جهت شستشوی دست‌ها از الکل جهت ضدعفونی کردن استفاده کنید.

پرهیز از لمس صورت با دست: سعی کنید دستان خود را از صورتتان دور نگه دارید، به ویژه در مواقعی که به مکان های عمومی می روید. از لمس چشمان، بینی و دهان خود با دست به شدت پرهیز نمایید.

واکسیناسیون: در صورت امکان جهت انجام واکسیناسیون منظم در دوره های زمانی خاص، اقدام نمایید. واکسیناسیون به منظور جلوگیری از عدم ابتلا به زیرسویه‌های جدید ویروس کرونا الزامی می باشد.

کلام آخر

مهم است به یاد داشته باشید که هر چقدر تعداد افرادی که این دستورالعمل ها را رعایت کنند بیشتر شود، احتمال انتقال ویروس کرونا و زیرسویه‌های جدید آن در کشور کاهش خواهد یافت.

رعایت دستورالعمل های بهداشتی به منظور جلوگیری از ابتلا به این بیماری سال 1402 ضروری می باشد. در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک، فورا به پزشک مراجعه نمایید.

انواع ویتامین های ضروری بدن

اگر از شما بپرسیم ویتامین های ضروری بدن را نام ببرید حتما نام پنج گروه اصلی را نام برده و تصور می کنید 5 ویتامین اصلی هستند. اما از گروه ویتامین ب غافل نشوید در واقع ویتامین های ضروری بدن 14 عدد هستند. در ادامه این ویتامین ها را برای شما نام می بریم:

  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • K
  • B1 (تیامین)
  • B2 (ریبوفلاوین)
  • B3 (نیاسین)
  • B5 (اسید پانتوتنیک)
  • B6 (پیراکسیدین)
  • B7 (بیوتین)
  • B9 (فولات)
  • B12 (کوبالامین)

اما به راستی اصلاً ویتامین چیست؟ ویتامین ها گروهی از مواد مغذی هستند که عملکرد بدن به وجود آنها وابسته است. ویتامین ها برای حفظ سلامتی ما حیاتی هستند. هر یک از این ویتامین های فوق صدها نقش در بدن ایفا می کنند. حمایت از پوست، ماهیچه ها و استخوان ها، نگهداری و ترمیم بافت ها، سلول و اندام ها، تأمین انرژی بدن شما و هزاران نقش دیگر از وظایف ویتامین های ضروری بدن می باشند. ویتامین های اصلی به دو نوع محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می شوند. ویتامین های A، D، E و K محلول در چربی می باشند. این ویتامین ها می توانند در چربی بدن حل شوند. زمانی که این ویتامین ها جذب بدن شوند در کبد و بافت های لیپیدی بدن ذخیره می شوند. ویتامین گروه B و C محلول در آب بوده و مصرف مازاد آن نمی تواند مشکل ایجاد کند چرا که از طریق مایعات بدن دفع می شوند.

راه رسیدن به ویتامین های اصلی بدن چیست؟

ویتامین های فوق در بدن ساخته نمی شوند بدیهی است که باید از طریق مواد غذایی به بدن برسند. در ادامه منبع غذایی هر یک از ویتامین های ضروری بدن را برای شما نام می بریم.

  • ویتامین A: تخم مرغ، پنیر، ماهی های چرب از قبیل سالمون، ماست، شیر، اسفناج و هویج
  • ویتامین B1 (تیامین): ماهی تن، سالمون، نخود سبز، لوبیا سیاه، برنج قهوه ای و مارچوبه
  • ویتامین B2 (ریبوفلاوین): شیر و لبنیات، ماست، آوودکادو، تخم مرغ، گوشت گاو، اسفناج، انواع بادام، قارچ، ماهی قزل آلا
  • ویتامین B3 (نیاسین): گوشت مرغ مخصوصا سینه مرغ، تن ماهی، تخم مرغ، نخود فرنگی، سیب زمینی شیرین، برنج قهوه ای و آووکادو
  • ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک): ماهی قزل آلا، قارچ های شیتاکه (edodes Lentinus)، گوشت مرغ بدون چربی (سینه)، تخم مرغ، شیر، گوشت گاو، عدس، سیب زمینی شیرین، آووکادو
  • ویتامین B6(پیراکسیدین): نخود، گوشت مرغ، گوشت گاو، ماهی سالمون و تن ماهی، برخی میوه ها مانند طالبی، پرتقال و موز، غلات غنی شده و سبوس دار، سبزیجات با برگ تیره مانند اسفناج، کلم بروکلی و غیره
  • ویتامین B7 (بیوتین): حبوبات شامل نخود، لوبیا، عدس، مغزها و دانه های روغنی، جگر، قارچ، موز، کلم بروکلی، سیب زمینی شیرین
  • ویتامین B9 (فولات): سبزیجات با برگ سبز مانند بروکلی، اسفناج، غلات، گوشت، جگر، مارچوبه، لوبیا سفید، کاهو، زرده تخم مرغ، موز، قارچ
  • ویتامین B12 (کوبالامین): گوشت گاو، ماهی، بره، غذاهای دریایی، پنیر، ماست، شیر و تخم مرغ
  • ویتامین C: خانواده مرکبات، انبه، گوجه فرنگی، گل کلم، سیب زمینی، اسفناج، کلم، فلفل تند، توت فرنگی، کیوی، جگر، هندوانه، گریپ فروت
  • ویتامین D: زرده تخم مرغ، قارچ، پنیر، جگر گاو، آب پرتقال، شیر سویا، شیر گاو، تن ماهی، جو دو سر، روغن جگر ماهی، ماست، ماهی ساردین و سالمون
  • ویتامین E: روغن جوانه گندم، آووکادو، بادام، تخمه آفتابگردان، اسفناج، کره بادام زمینی، زردآلو خشک شده، کیوی و فندق
  • ویتامین K: اسفناج، گل کلم، شلغم، شاهی، روغن سویا، روغن جگر ماهی، جعفری، زرده تخم مرغ، کاهو، گوجه فرنگی، مارچوبه، کرفس، لوبیا سبز، نخود فرنگی پخته شده، کلم (البته نیمی از این ویتامین توسط باکتری های روده انسان ساخته می شوند).

ویتامین های ضروری در بدن ساخته نمی شوند

همان طور که در بخش قبلی مطرح ویتامین های اساسی بدن به طور طبیعی ساخته نمی شوند. بنابراین با تغذیه اصولی باید این ویتامین ها توسط غذاهای مناسب دریافت شوند. البته برخی از ویتامین ها به مقدار اندک در بدن ساخته می شوند اما برای تأمین صد در صدی بدن لازم است که از منابع غذایی مصرف شوند. آشنایی با ریزمغذی ها و ویتامین های اصلی که اغلب آنها در بدن ساخته نمی شوند ضروری است. در بخش قبلی به طور مفصل راجع به منابع ویتامین های ضروری بدن صحبت کردیم. بنابراین با مطالعه این بخش به راحتی می توانید ویتامین های ضروری بدن خود را تأمین نمایید.

آیا مصرف مکمل برای تأمین ویتامین های اساسی بدن لازم است؟

برخی از افراد جهت تأمین ویتامین های ضروری بدن خود سراغ مولتی ویتامین ها و مکمل ها می روند. اما باید گفت تا جایی که ممکن است بهتر است ویتامین های ضروری بدن را از طریق مواد غذایی کسب کنید. در صورتی که فردی قصد داشته باشد از مولتی ویتامین ها استفاده کند باید پیش از آن آزمایش های مربوطه را بدهد. دادن آزمایش و نشان دادن آن به پزشک دید درستی راجع به کمبودهای بدن شما به پزشک می دهد.

در صورتی که برخی موارد در آزمایش شما کم باشد طبق تجویز پزشک می توانید از مولتی ویتامین یا مکمل استفاده نمایید. هر چند گاهی می توان کمبودهای ویتامین ها را با مصرف مواد غذایی بیشتر جبران نمود. فقط کافی است در این زمینه آگاهی خود را افزایش دهید. دانستن منابع غذایی ویتامین های لازم بدن می تواند کمک بزرگی در این زمینه به شما نماید. در هر صورت بهتر است پیش از هر اقدامی با پزشک متخصص مشورت کنید و آزمایش های لازم را انجام دهید.

شما چگونه ویتامین های لازم بدن خود را تأمین می کنید؟

خب به پایان مطلب رسیدیم اما حکایت همچنان باقی است! به راستی شما چطور ویتامین های بدن خود را تأمین می کنید؟ آیا به تغذیه خود اهمیتی می دهید؟ یا ندانسته و ناخواسته سریع به دنبال راه حل های فوری و مکمل ها می روید؟ در هر صورت امیدواریم که شما نیز جزء آن دسته افرادی باشید که به تغذیه صحیح و اصولی اهمیت می دهند. در نظر داشته باشید که هیچ چیز جای منابع طبیعی را نمی گیرد. سعی کنید کودکان خود را از سنین پایین به تغذیه صحیح و سالم عادت دهید تا در بزرگسالی از کمبودهای ویتامین ها مصون بمانند. به امید سلامتی شما!

کم خونی چیست و راهکارهای درمان آن

در رابطه با پرسش کم خونی چیست؟، خوب است بدانید کم خونی یک بیماری می‌باشد که در آن سطح هموگلوبین (Hb) در خون کاهش می‌یابد. هموگلوبین یک نوع پروتئین است که در سلول‌های قرمز خون یافت می‌شود و مسئولیت اصلی آن حمل اکسیژن به اندام‌های بدن است. کاهش سطح هموگلوبین می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله فقدان ویتامین از نوع B12 ، خونریزی داخلی یا خارجی، عفونت‌ها، بیماری‌های مزمن، کمبود و فقر آهن و غیره باشد. به صورت کلی علائم کم خونی شامل خستگی، ضعف عمومی، تنگی نفس، سردرد، بی‌ اشتهایی و کاهش قدرت جسمی است؛ همچنین افراد کم خون معمولا رنگ پوست زردی دارند. بنابراین در صورت تجربه علائم کم خونی بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت و درمان مناسب را تعیین نماید.

بررسی علت‌های کم خونی

علت کم خونی می‌تواند به دلایل مختلفی باشد که یکی از علل شایع آن کمبود آهن است. در حقیقت آهن نقش حیاتی در ایجاد هموگلوبین دارد و کمبود آن قادر است باعث کاهش تشکیل سلول‌های قرمز شود. علل دیگر کم خونی می‌تواند حاوی کمبود ویتامین  B12، از بین رفتن خون فراوان و غیره باشد. همچنین در برخی موارد، بدن قادر به جذب و استفاده از ویتامین B12  نیست که این بیماری رخ می‌دهد. این شرایط معروف به فقدان ویتامین B12 می‌باشد که به مرور زمان موجب ایجاد بیماری کم خونی می‌شود.

همچنین از دلایل دیگر علت کم خونی برخی بیماری‌های مزمن مانند سرطان، بیماری کلیوی، بیماری‌های قلبی و غیره هستند که موجب ایجاد کم خونی خواهند شد. این بیماری‌ها معمولا سبب انهدام سلول‌های خونی می‌شوند و تولید هموگلوبین را کاهش می‌دهند. علاوه بر موارد ذکر شده خونریزی ناشی از زخم، عمل جراحی، عوارض داروها و غیره نیز می توانند به کم خونی منجر شوند. در صورت از دست دادن خون بیش از حد، بدن قادر به تولید هموگلوبین برای جبران خونریزی نخواهد بود. در نهایت اکثر افراد به دلایل ژنتیکی به کم خونی گرفتار می‌شوند. برخی از این افراد ممکن است تولید هموگلوبین کمتری داشته باشند یا سلول‌های خونی آن‌ها زودتر از حد نرمال تخریب شوند.

معرفی عوارض کم خونی

عوارض کم خونی به شدت و مدت زمان آن بستگی دارد. در صورتی که کم خونی به طور شدید و برای مدت طولانی باشد، ممکن است عوارض جدی برای سلامتی ایجاد شود. برخی از عوارض این بیماری عبارتند از:

خستگی و ضعف: از عوارض کم خونی ایجاد خستگی و بی حسی است. در حقیقت کاهش هموگلوبین باعث نقص در تامین اکسیژن به بافت‌ها می‌شود که باعث خستگی و ضعف عمومی خواهد شد.

تنگی نفس: کاهش اکسیژن در خون می‌تواند باعث تنگی نفس و سرفه شود.

سردرد و سرگیجه: کمبود اکسیژن به مغز سبب سردرد و سرگیجه خواهد شد.

اختلالات قلبی: از عوارض کم خونی ایجاد مشکل در عملکرد قلب است. در واقع کمبود اکسیژن به قلب می‌تواند علائمی همچون ضربان قلب نامنظم، درد قفسه سینه و عدم تحمل فعالیت‌های روزمره را ایجاد کند.

پوست بی ‌رنگ و خشک: کاهش خون در بدن باعث بی ‌رنگی و خشکی پوست می‌شود.

ضعف عضلانی: کاهش تامین اکسیژن به عضلات می‌تواند موجب ضعف عضلانی شود.

اختلالات تمرکز و حافظه: آخرین عوارض کم خونی ایجاد اختلال در حافظه است. در واقع کاهش اکسیژن به مغز باعث اختلالات تمرکز و حافظه خواهد شد.

در صورت تجربه هر یک از عوارض کم خونی پیشنهاد می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا علت کم خونی را شناسایی کند و درمان مناسب را برای شما تجویز نماید.

انواع بیماری کم خونی

برای درمان کم خونی راه‌های گوناگونی وجود دارد که باید با توجه به علت آن انجام گیرد. در صورت فقر آهن، مصرف دارو‌های آهن و تغذیه مفید می‌تواند نتیجه بخش باشد. داروهای آهن در قالب قرص و شربت وجود دارند که باید بر حسب توصیه پزشک مصرف شوند. همچنین مصرف غذاهایی که حاوی آهن هستند نیز برای درمان کم خونی توصیه می‌شوند. برخی از منابع غنی آهن شامل گوشت قرمز، جگر، ماهی، سبزیجات مانند اسفناج و کلم، لوبیا و نخود هستند. در صورت کمبود ویتامین B12 ، مصرف مکمل‌های مربوطه و تغذیه سالم می‌تواند به درمان کم خونی کمک فراوانی کند.

علاوه بر مصرف مکمل‌ها، رعایت یک رژیم غذایی سالم و متنوع نیز بسیار ضروری است. باید رژیم غذایی خود را با مشاوره پزشک یا متخصص تغذیه تنظیم کنید تا درمان کم خونی به مرور زمان انجام شود. در صورت داشتن نشانه‌های کم خونی به پزشک مراجعه نمایید. پزشک ممکن است نیاز به تست‌های خونی بیشتری داشته باشد تا علت آن را تشخیص دهد و درمان کم خونی مناسب را تجویز کند. همچنین در صورتی که علت بیماری کم خونی ناشناخته است، امکان دارد نیاز به انجام تست‌های تشخیص دیگری مانند آزمایش‌های تصویربرداری داشته باشید.

درمان کم خونی با شیوه‌های طب سنتی

علاوه بر اقداماتی که در بالا ذکر شد برخی از روش‌های طب سنتی نیز می‌توانند در درمان کم خونی موثر باشند. در حقیقت آویشن یک گیاه دارویی است که به عنوان تامین منبع آهن بدن شناخته می‌شود. مصرف منظم آویشن می‌تواند به بهبود سطح آهن در بدن کمک کند. همچنین زعفران به عنوان یک منبع غنی آهن شناخته شده است. مصرف منظم زعفران می‌تواند به درمان کم خونی کمک فراوانی کند. عسل حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌ها و مواد معدنی است که می‌تواند در بهبود علائم کم خونی موثر باشد. مصرف ادویه‌هایی مانند زیره سبز، زنجبیل و کرفس قادر هستند به سیستم ایمنی و درمان کم خونی کمک کنند.

بیشتر بخوانید : دلایل خون دماغ کودکان

برای جلوگیری از ابتلا به کم خونی چه اقداماتی انجام دهیم؟

برای پیشگیری از کم خونی می‌توانید اقدامات متفاوتی را انجام دهید. در حقیقت یک رژیم غذایی سالم و با مصرف مواد غذایی حاوی آهن و ویتامین‌ها را دنبال کنید تا به عوارض کم خونی دچار نشوید. در صورت نیاز ممکن است پزشک به شما توصیه کند که داروهای آهن در قالب قرص یا شربت مصرف کنید. این مکمل‌ها به شما کمک می‌کنند تا نیاز بدن به آهن را برطرف کرده و همچنین به درمان کم خونی بپردازد. خوب است بدانید امکان دارد متخصص مورد نظر، به شما توصیه کند که مکمل و دارو‌های ویتامین B12 و اسید فولیک مصرف نمایید. این مکمل‌ها به شما کمک می‌کنند تا نیاز بدن به این ویتامین‌ها را برطرف کرده و در نتیجه کم خونی بهبود پیدا کند.

همچنین سعی کنید از عواملی که می‌توانند باعث کم خونی شوند پرهیز کنید. به عنوان مثال مصرف الکل را محدود کنید و از خونریزی‌های غیر عادی مانند خونریزی دوران قاعدگی یا خونریزی پس از ضربه جلوگیری نمایید .با اتخاذ این اقدامات می‌توانید از کم خونی جلوگیری کنید و همچنین به درمان کم خونی بپردازید و سلامتی خود را حفظ نمایید. همچنین در صورت بروز هرگونه علائم نگران کننده پیشنهاد می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت نمایید.